Ellie en ich huere allebei sjlecht. Óndanks oos huerapparate is het dök behelpe. Väöral as d'r väöl ekstra herrie is. Of as miense óndudelik, doorein, of binnesmóndjs kalle, of ónger het kalle wegkieke. Ein paar van ós kleinkinjer höbbe ein hoeëg sjtum en kalle hiël flot. Dök zeen ze get aan het vertèlle zónger det we weite woeë het äöver geit. Det is vervaelendj en väöral pienlik. De kinjer wille waal raekening haoje mèt oma of opa, mer zeen häör väörnumme ouch weer sjnel vergaete. Efeng. De väörige waek wore Ellie en ich in Vènlo väör mèt ein therapeute te kalle äöver eine cursus: Ómgaon met sjlecht huere. In de wachtkamer van het zekehoes zoot ein vrouw van ein jaor of fieftig. Ze vertèldje det ze eine geweljige oeredokter haaj.
As kindj haaj ze last gekrege mèt huere. Det malläör kós neet verholpe waere. Tot häöre dokter pas geleje haaj gezagdj: 'Ich gaon uch operere. We kinne noe waat vreuger neet kós.' Get sjoeëners haaj hae häör neet kinne zègke. Die operatie waas perfect verloupe. Ze haaj zelfs häör huerapparate neet mier nuedig, ze huerdje zónger die dinger baeter as mèt. Dae mörge zoot ze te wachte op de oetsjlaag van het lètste óngerzeuk det häör ervaring mós bevestige. Ze sjtraoldje wie ein verleefdj maedje. 'Dae oetsjlaag is natuurlik good,' zag ze glunderendj. 'Det weit ich hóngerd procent zeker. As de dokter zaet det de operatie is mislöktj, geluif ich hem neet. Dan wiltj hae mich kloeëte, want we kinne ós óngertösse hiel good.'
Wie Ellie en ich klaor wore mèt ós gesjprek bie de therapeute en nao de oetgank lepe, zoot de vrouw op ein anger plaats te wachte. Ich zoog get aan häör en vroog wie het gegange waas mèt de oetsjlaag. Ze sjödje häöre kop en zag: 'De operatie haet niks gebaatj, volges het óngerzeuk.' De blik woeë ze mich mèt aankeek, sjteit mich nog klaor väör de geist. Häöre waereldj waas ingesjtortj. Mesjien waas ze baeter aaf gewaest zónger óngerzeuk. Dan haaj ze wiejer kinne laeve in de illusie det ze baeter waas gaon huere.
2022, waek 30