Recreatief fietsen is deze zomer hot and happening, maar zelf ga ik er steeds minder op uit met de fiets. Het aantal fietsroutes dat wordt opgezocht in Google maps is enorm toegenomen, maar daar zijn steeds minder zoekopdrachten van mij bij. In het verleden gebruikte ik mijn Gazelle van Stael met drie versnellingen niet alleen om op het station te komen, maar ook voor recreatieve tochtjes met de hele familie. Gezellige tochtjes met vaak een horecabestemming als tussenstop en eindpunt.
Door de opkomst van e-bikebendes, spatbordklevers en accuaso’s vind ik fietsen met de kinderen steeds minder veilig en blijft de fiets aan de ketting.
Laatst gingen we op een warme zondagochtend een stukje fietsen met het kroost. Via Herten naar Ool en dan ‘biej Ool euver’ met het veer, even wat drinken bij Marina Oolderhuuske en door de Weerd terug naar Roermond, om nog een hapje te eten op de Roerkade. Een fijne route langs het water, met wat speelmogelijkheden voor de kinderen en voldoende plekken om even uit te rusten. Een route die we vele jaren met plezier gefietst hebben. Helaas was dat plezier deze keer een stuk minder, want waar het fietspad jaren geleden een plek was waar je een kilometer of 18 per uur fietste, ligt de norm nu tussen de 25 en 30 kilometer per uur en dat tempo hou ik niet bij op mijn oude fiets en de kinderen ook niet.
Op de meeste fietsroutes zijn zoveel e-bikes actief, dat je als gewone ‘naturelfietser’ om de haverklap met hoge snelheid wordt ingehaald. Tijdens een fietstochtje van 15 kilometer met de familie fiets je toch al gauw 10 kilometer achter elkaar vanwege inhalende e-bikers, moet je een keer of drie naar de berm sturen als een groep tegenliggers met high speed op je af komt razen en word je tenminste één keer aangetikt door een passerende elektrofietser. De spatbordklever die op zoek is naar een gaatje om je familie in te halen is een fenomeen dat niet meer weg te denken is van het fietspad. Op de smalle Maasbrug werden we maar liefst door 34 e-bikers ingehaald, terwijl we zelf gemiddeld 19 kilometer per uur fietsten. Jaren geleden kon je gerust een stukje gaan fietsen met een jong kind dat nog een beetje slingerde, het zou zelfs vertederende blikken hebben opgeleverd. Nu is dat geen optie meer, je zult met hoge snelheid van het fietspad gedrukt te worden.
Ik heb niks tegen e-bikes hoor, ik snap die mensen met een e-bike wel.
Het is een prachtige oplossing om je actieradius te vergroten en het is harstikke mooi dat mensen die eerst niet (meer) fietsten met een beetje trapondersteuning de wereld in kunnen trekken. Ik vind het echt een prachtige uitvinding. Ik hou sowieso van alles dat elektrisch is: ledlampen, magnetrons, telefoons, krultangen, aquariumpompen, noem een elektrisch apparaat en ik hou ervan. Als ik zelf grotere afstanden met de fiets zou moeten overbruggen, zou ik waarschijnlijk ook een e-bike kopen.
Wat ik niet begrijp is dat de regels niet zijn meegegroeid met het stijgende aantal e-bikes. Er gebeuren immers harstikke veel dodelijke ongelukken met fietsers en de afgelopen jaren zijn dat er helaas steeds meer geworden. Er komen bijna net zoveel fietsers om in het verkeer als automobilisten en in de categorie 50+ zijn het er zelfs meer. Veilig Verkeer Nederland raadt dan ook met name oudere gebruikers aan om de maximumsnelheid van de e-bikes door de fietsenmaker terug te laten schroeven naar 20 kilometer per uur, omdat dat veel veiliger is. ‘Die elektrische fiets is bedoeld als duwtje in de rug, niet om harder te gaan fietsen. Dat is onveiliger als je bejaard bent.’
Het snelheidsverschil op het fietspad is de afgelopen jaren veel te groot geworden. We zijn weer bijna terug in de tijd dat bromfietsen en scooters nog overal op het fietspad mochten rijden. Als 25 kilometer per uur de norm voor e-fietsers blijft, wordt het tijd voor aanpassingen aan de fietspadinrichting. Dubbele doorgetrokken strepen, drempels op gevaarlijke plekken, snelheidsmeters met huilende of lachende gezichtjes langs de kant en passeerstroken om naturelfietsers in te halen. Op de Napoleonsbaan zijn de tractorpasseerstroken een succes en dat zou ook op het fietspad kunnen. Op die manier hoeven e-bikers niet meer op gevaarlijke plekken in te halen en kunnen ze toch met de vlam in de pijp door blijven recreëren.
Misschien moeten al die e-bikers gewoon nog een beetje wennen aan het nieuwe fietsen en geldt dat ook wel voor mij. Voorlopig blijft mijn fiets in elk geval even aan de ketting en loop ik wel naar de Roerkade.
