ColumnsQuirien van Haelen

Column, Glijden door Quirien van Haelen

Deze column schrijf ik liggend op een loungestoel naast de Lazy river in het Aphrodite waterpark in Paphos. Normaliter schrijf ik columns voordat ik op vakantie ga, maar nu moet ik in het buitenland aan de slag. Ik was ervan uitgegaan dat ook deze vakantie net als drie eerder geplande vliegreizen geannuleerd zou worden en had me dus niet goed voorbereid. Cyprus ging opeens op geel en dat betekende dat er op het laatste moment nog van alles geregeld moest worden.

 

Er moest vooral nog getraind worden voor het waterpretpark dat om de hoek ligt bij het huis dat ik via Booking.com geregeld had. Dat kostte zoveel energie dat ik geen tijd meer had om thuis nog een column te schrijven. Eigenlijk kwam het sowieso wel goed uit dat ik de column hier met uitzicht op de Twister en de Wild Water kan schrijven, want dat past wel bij het onderwerp: waterpretparken!

 

Iedereen die me een klein beetje kent, weet dat ik als een kind zo gelukkig word van waterpretparken. Eigenlijk plan ik vakanties altijd met waterpretparkbezoekjes in het achterhoofd. Al bij het uitzoeken van een hotel of Airbnb kijk ik of de rustieke casa wel binnen een straal van een kilometer van een waterpretpark ligt. En is dat groot genoeg? Welke glijbanen zijn er? Hoe lang zijn de wachttijden? Is er een fast lane voor vips?

 

Dit jaar zitten we vlakbij het Aphrodite Waterpark in Phapos, Cyprus. Natuurlijk wandelen we door de prachtige natuurgebieden hier, chillen we op parelwitte standen, bezoeken we graftombes van koningen, slenteren we door rustieke stadjes en langs bruidende boulevards, maar glijden van de Freefall glijbaan en een ritje in Kamikaze River maken de vakantie pas écht compleet. Gelukkig heb ik met kortingscode SUMMER21 een mooie onlinekorting kunnen scoren op een VIP Family card en kunnen we twee weken lang onbeperkt naar het park.

 

Voorbereiding begint bij goede zwembroeken. Zoek naar stevige spiegelgladde stof. Geschoren benen is een absoluut voordeel, want je wint er tienden van seconden mee. Nog belangrijker is fysieke training. Voor de Family Rafting moet je 150 treden omhoog met een vierpersoons dubbelwandige band. Wij oefenen dat thuis met een opblaasboot. Van de kelder naar de zolder en terug binnen een minuut en dat dan een half uur lang. Rustig opbouwen natuurlijk. Maar vergeet niet: hoe beter je conditie, hoe vaker je kunt glijden. Ik moet mijn voeten alleen beter wapenen tegen de gloeiend hete tegels. Die Cyprioten en Grieken hier lopen op hun dooie gemak op blote voeten naar een slide terwijl ik derdegraads brandwonden aan mijn voetzolen oploop.

 

Zojuist werd er geschiedenis geschreven bij de Super Vulcano, een belachelijk hoge waterklimwand die nog niet eens 2% van de bezoekers beklimt binnen de vijf minuten die je krijgt. Als je valt, lig je de rest van de dag met blauwe plekken op je ligbedje, want je raakt de keiharde klimgrepen. De ambulance staat er met draaiende motor naast. Levensgevaarlijk en alleen de echte diehards proberen het. Vanaf het moment dat de lifeguard op z’n fluitje blies, begon ik als een strijder aan de klim. Al snel klonk er enthousiast geroezemoes op de achtergrond. Na een minuut klonk er ook applaus. Ik focuste me op de uitdaging en trok me aan een spekgladde klimgreep omhoog. Het applaus achter me werd harder en harder! Dit gaat me lukken dacht ik. Cyprus houdt van me! Dit was echt zooo zwaar. Het applaus zwol aan, het publiek leek wel buiten zinnen. Met de allerlaatste kracht trok ik me binnen het vijf minuten fluitje van de lifeguard over de hoge rand. Ik draaide me om naar het publiek én zag hoe mijn zoontje op de schouders van de lifeguard was gehesen en hoe de Cyprioten foto’s van hem maakten. Er werd niet voor mij, maar voor hem geklapt. Later hoorde ik dat er in 2013 iemand drie keer binnen vijf minuten tijd omhooggeklommen was en dat mijn zoontje dat zojuist naast me vijf keer in vijf minuten had gedaan. Een ongekend record. Mensen waren in tranen. In de verte kwam een auto van de lokale tv aanrijden.

 

Bij het interview met de Cyprus Mail, de grootse krant hier, vroegen ze hem naar zijn geheim. ‘Natuurlijk heb ik meer waterparken bezocht,’ zei hij, ‘maar dat is het niet. De Super Vulcano vergt vooral kracht en lef, niet bang zijn voor pijn.

Dat heb ik geleerd op de Litsberg, niet bang zijn voor een tak of een scherp steentje in je rug of je kont. Niet bang zijn voor een blauwe plek, maar gewoon twee emmers water naar boven dragen, omkiepen en glijden maar. De Litsberg is de ultieme slide.’ Het volgend jaar stikt het in Nunhem dus waarschijnlijk van de Cyprioten. Als u in de buurt woont en nog een kamer vrij heeft zou ik hem nú via Airbnb aanbieden. Als u er dan ‘Free entrance to Litsberg waterpark’ bijzet, weet ik zeker dat u bent volgeboekt met Cyprioten tot 2024!

 

 

 

 

 

 

Quirien van Haelen

Quirien van Haelen (1981) is dichter, docent en columnist. Hij publiceerde diverse dichtbundels, was columnist en presentator bij L1 en poëziecolumnist bij Radio 1. Vanaf het eerste nummer van HALLO Magazine schrijft hij columns voor dit platform, vaak met humoristische inslag. Zijn columns zijn populair van Nederweert tot Heibloem. Van Neer via Thorn naar Maasbracht. De Maas over en een bezoekje bij de Belgische buren waar zijn columns ook geliefd blijken te zijn.