ColumnsQuirien van Haelen

Column: Kermis! door Quirien van Haelen

Midden-Limburg

Als een kind zo gelukkig liep ik op de openingsavond met de familie richting de kermis in de stad. Bijna twee-en-een half jaar bleven de pleinen leeg, stond de boksbal ergens in een loods stof te vangen en aten we uitsluitend suikerspinnen uit een emmertje van de supermarkt. Maar eindelijk was het nu dan toch zover, kermis in de stad. Terwijl ik de dreunende bassen van de Deca Dance luider hoorde worden, klopte mijn kermishart bijna uit mijn in kermisfashion gestoken torso.

 

Eigenlijk begint de kermis al een paar dagen voor de opening. Want wat is er leuker dan al tijdens het opbouwen van de attracties over de kermis te lopen of fietsen om te kijken wat er allemaal komt? Wat is er leuker dan het maken van een proefritje in de rups voordat die geopend is. Juist: niets. Toch was het opbouwen dit jaar geheel aan me voorbij gegaan, omdat ik veel drukke werkzaamheden had en pas laat thuis was. Dat zorgde ervoor dat het eerste bezoekje misschien een nog grotere wow-factor had.

 

De rups, de Deca Dance, de grijpertjes, het spookhuis, de VR-experience, de Safari Trip, ze stonden er allemaal. Drie pleinen vol spectaculaire attracties die allemaal een enorme aantrekkingskracht op me uitoefenden. Vergeet de Troy in Toverland, de Pirates of the Carribean in Disneyland Parijs en de Baron in de Efteling. Wat moet je daarmee als je ook in je eigen stad of dorp in de rups, botsauto’s of Deca Dance kunt? Juist: niets.

 

Na twee-en-eenhalf kermisloos jaar hebben we de Roermondse kermis dit jaar uitgespeeld op het hoogste niveau. Dat moest ook wel, want het kermisgeld dat we al die jaren hebben opgespaard, klotste tegen de plinten. Onze spaarpotjes zaten bomnokkievol. Twee geannuleerde zomerkermissen, twee geannuleerde winterkermissen en dat met flinke rente op de bank leverde een imposant kermisbudget op. En hadden natuurlijk ook heel wat in te halen. Tel daarbij op dat de kermisondernemers zware jaren achter de rug hebben en ze ons steuntje echt wel konden gebruiken.

Alleen al uit medemenselijkheid zijn we werkelijk elke dag, ‘s middag én ’s avonds op de kermis te vinden geweest. Alle attracties check, alle kermislekkernijen check, alle kermisliedjes check, alle terrassen check, alle centen op check.

 

Kermis 2022. We ‘vrote van ’t ganse verke’ en laafden ons dagenlang aan alle typische kermissnacks, van wijnbollen, tot gesuikerde amandelen en van regenboogstaven, tot broodjes maatjesharing, zakken popcorn, porties kibbeling, puntzakken churro’s, suikerspinnen, loempia’s en chocoladenougat. De inname van al die calorieën compenseerden we zorgvuldig door naar elke ‘poes’ (kwast in het Nederlands) op te springen bij een rupsritje, ons maximaal schrap te zetten bij botsauto’s en boven de bomen uit te springen op de trampoline.

 

Het geld was wel nog even een dingetje. Het leek wel alsof die attracties op zonnebloemolie liepen, zo hoog waren de prijzen. Kaartjes tussen de 3,50 en 4,50 voor attracties die een paar jaar geleden gewoon nog 2 euro kostten. Maar ja, begrijpelijk als je bedenkt dat die kermisbedrijven zo lang helemaal niets mochten. Je kunt het ook van de andere kant bekijken, die hoge prijzen zijn juist gunstig als je de ‘poes’ vangt bij de rups. Gratis ritje ter waarde van 3,50! Zo heeft mijn zoon voor maar liefst 28 euro aan poezen gevangen en mijn dochter niet veel minder. Eindelijk leveren de kinderen ook eens geld op!

Een ander voordeel van wat hogere prijzen is dat je veel selectiever bent in je keuzes. De kermis is wat exclusiever geworden. Een pretpark als Toverland is dan toch meer een vreetschuur, waar je onbeperkt tot sluiting kunt eten. De kermis daarentegen is een ‘preuvenemint’ geworden waar je selectief de beste attracties uitkiest en maximaal de tijd neemt om daarvan te genieten. En verder geniet je van de ambiance, de uitbundige mode, de verscheidenheid aan bezoekers en de geuren en kleuren die je zintuigen prikkelen. Het is een avondje uit, waarbij je niet per se met bomvolle maag thuis hoeft te komen. Dat niet met een bomvolle maag thuiskomen nam de man die naast me zat in de Safari trip trouwens nogal letterlijk. En ook daarom hou ik zo van de kermis. 

Quirien van Haelen

Quirien van Haelen (1981) is dichter, docent en columnist. Hij publiceerde diverse dichtbundels, was columnist en presentator bij L1 en poëziecolumnist bij Radio 1. Vanaf het eerste nummer van HALLO Magazine schrijft hij columns voor dit platform, vaak met humoristische inslag. Zijn columns zijn populair van Nederweert tot Heibloem. Van Neer via Thorn naar Maasbracht. De Maas over en een bezoekje bij de Belgische buren waar zijn columns ook geliefd blijken te zijn.