ColumnsRobert Martens

COLUMN: Lang leve de Koning door Robert Martens

Midden Limburg

Wie van alles wat met koningshuizen te maken houdt kan de rest van  het jaar volgens mij vooruit met wat er de afgelopen twee weken voorbij is gekomen. Niemand kan ontgaan zijn dat de koningin van Engeland is overleden. En als kers op de taart was er ook nog Prinsjesdag, voor ons land het hoogtepunt van koningshuisverering.

De 10 dagen na het overlijden tot de begrafenis in Engeland stonden bol van de tradities in Engeland.  De Engelse koninklijke familie heeft de zolen onder hun schoenen uitgelopen om bij alle afscheidsceremonieën aanwezig te zijn. En al die afscheidscermonieën werden ook nog live op tv uitgezonden inclusief het continu verplaatsen van de doodskist met het lichaam van de overleden koningin. En tussendoor werd prins Charles ook nog een benoemd tot koning Charles III. En dat op 73 jarige leeftijd. Zijn oma werd 101 en zijn moeder 96 dus als hij geluk heeft dan kan hij er nog een tijdje van genieten.

Als wethouder van onderwijs weet ik hoe belangrijk een goede beroepsopleiding is. Zowel opdoen van kennis in de school als ervaring buiten de school in de vorm van stage lopen is erg belangrijk. Nou is Charles wel iemand die heel lang stage heeft gelopen om pas op een leeftijd waarop andere mensen met pensioen zijn aan zijn eerste echte baan te beginnen. En binnenkort komt er nog een officiële kroning. Ik neem aan dat hij pas vanaf dan echt salaris krijgt en dat hij tot die tijd gratis kost en inwoning, de auto van de zaak en zijn stagevergoeding houdt.

In ons land hebben koning Willem Alexander en koningin Maxima samen de koets afgestoft. Want twee jaar gingen ze met de auto maar dit jaar mocht Prinsjesdag weer in volle glorie worden gevierd. Dus dit jaar wel weer de rijtour en de balkonscene van de zwaaiende oranjes waarbij onze Koning, Koningin en voor het eerst onze kroonprinses zich door het volk laten toejuichen. Alleen stond in Den Haag niet het hele volk te juichen. Prinses Beatrix kon zelfs nauwelijks iets zien door de vlaggen van de demonstranten.

Ik kan begrijpen dat het allegaartje van demonstranten niet “Leve de Koning” roept of spontaan het volkslied inzet als ze de koninklijke familie zien. Wat ik echter niet begrijp dat onze koninklijke familie door demonstranten wordt uitgejouwd en zelfs middelvingers naar hen worden opgestoken. Zouden die demonstranten niet begrijpen dat onze Koning helemaal niks te zeggen heeft. Formeel zijn de taken van de koning om wetten te ondertekenen, de Raad van State voor te zitten en de troonrede voor te lezen. Maar die troonrede is voor hem opgesteld. Als een soort buiksprekerspop mag hij alleen voorlezen wat de regering hem opdraagt.

En in Engeland is dat niet anders. Daar heeft de Koningin in de 70 jaar dat ze koningin was ook alleen maar gezegd en gedaan wat haar opgedragen werd. En Charles III treft hetzelfde lot. Ook hij zal zich moeten schikken in alle tradities en cermonieën die horen bij het koningschap zonder dat hij daarover zelf iets te zeggen heeft.

En ik snap dat dit lastig is. Toen ik wethouder werd dacht ik dat ik eindelijk ook eens iets te zeggen had. Maar in de praktijk heb ik nog minder te zeggen dan thuis. Maar ik heb in ieder geval nog de keuze om te stoppen en een andere baan te kiezen. En die mogelijkheid hebben koning Willem Alexander en koning Charles III niet. Die zullen er mee moeten leven dat ze de rest van hun werkzame leven niks te zeggen hebben hoewel sommige demonstranten dat blijkbaar niet begrijpen. Gelukkig waren er ook veel mensen op de been zowel in Londen als in Den Haag die wel begrepen dat de koning alleen een symbolische functie. En daarom roepen zij uit de grond van hun hart in Londen Save the King en in Den Haag Leve de Koning.

Robert Martens

Robert Martens is wethouder in de gemeente Leudal. Zijn columns schrijft hij op persoonlijke titel en gaan over de alledaagse dingen waar hij tegen aan loopt. Hij is getrouwd en heeft een zoon en een dochter.