Mien vader waas geine groeëte kérkgenger. Mésse, praeke en de communie, dao mósjde se hem neet mèt aankómme. Van beechte mós hae al gaaroets niks höbbe. Hae deej waal nog de paosbeecht. Det waas väör katholieke ein saort heilige plicht. Emes dae zich zelfs mèt Paose neet vrie mook van zien zunj waas hopeloos verlaore väör de hemel. Ouch sjèdje pap op Goje Vriedig óm drie oer altied aeve oet mèt wèrke. We wore dan dök in het veldj bezig mèt de roeëze. Mèt het gezicht nao de kèrktaore van Haelen herdach ederein väör zich aeve sjtil de kruutsdoëd van Christus. 'Het is volbrachtj' zooj Jezus gezagdj höbbe. Ich vertèldje èns aan pap wie det in het Hebreeuws haaj geklónke: Tetelestai. Mer woeë ich det van haaj ónthaoje wis ich neet miër.
Det is allemaol sestig jaor en langer geleje. Paose waas ein kèrkelik fiëst väör de zeel, al kwoom het lief niks tekort. De wintjerkleier ginge de kast in en väöl miense lete zich op waeg nao de kèrk kieke in häör noew zomerkleier. Waer of gein waer, as het effe kós ging ederein in het noew. Op zien paosbèst: de oetdrökking kumtj neet zoeë mer oet de lócht valle. Ein anger fiëst väör het lief waas het aete det op taofel kwoom. De fiërtig vastedaag zote d'rop. Het waas op het inj van de wintjer toch al eine sjraole tied en de vaste mook het d'r neet baeter op. Mer mèt Paose waerdje d'r flink oetgepaktj.
Sjlechters moke reklaam mèt häör paosvië det sjpeciaal väör het fiëst waas vet gemastj. Eine dieke sjlechter waas zoeë gruets op de zjwaore sjtier dae hae ginge slachte, det hae nog gauw mèt het biëst op de foto waas gegange. 'Die zwei Gebrüder,' zag Pap en vroog väör de gekke jen: 'Waem van die twië is de sjlechter?' Zón komiese vraog haaj ich nog noeët van mien laeve gehuerdj. Ich lachdje mich kepot en wees nao de man. Mam goof mich geliek. 'Kloptj. En wèts se woeëväör? Dae angere wètj waat hem sjteit te wachte. Daoväör kiektj dae wie ein paospiep.'
2025, waek 17
