Alweer in Nepal op het moment dat ik de column mocht schrijven. En op zo’n moment ben ik toch telkens weer echt in een andere wereld. Echter door de stand van de techniek ben ik ook dan bijna elke dag wel verbonden met de wereld thuis. Want het internet is echt wijd verbreid! Zelfs waar kleine boertjes 2 koeien en een paar geiten hebben met een groentetuintje. Ook daar kun je op het internet. Meestal zitten die mensen, en dan vooral de jeugd, op tik-tok of you tube. Niet heel nuttig en zelfs verkeerd afleidend van de realiteit in hun eigen leven. Ik houd daar zelf verbinding met het wereldnieuws. En zie dan dat Trump weer aan de, of liever ‘zijn’ macht komt. Wie wordt daar nou blij van? En de oorlogen in Oekraïne en Israel gaan ook alsmaar door. Wat een ellende in de grote boze wereld. In Nepal zien de gewone mensen daar niet veel van, ze hebben hun eigen kleine zorgen, ze kuieren thuis hun rondje, scharrelen wat door de tuin, maken een praatje en zorgen voor de dieren. Hoe rustgevend als je dat boze internet met alleen maar slecht nieuws niet weet te vinden of niet kunt en hoeft te begrijpen.
Om diezelfde boertjes met hun dieren wat wijzer te maken zijn we ditmaal kennis gaan verspreiden onder de amateur ‘dierenartsen’ zoals ze daar werken in de praktijk, maar ook weer aan de boertjes zelf. Niet te veel hooi op de vork qua kennisoverdracht is wel een van de belangrijkste zaken om in het achterhoofd te houden, want de basiskennis is echt minimaal. Basislessen gaan over de belangrijkste 1e levensdag van een kalfje of geitje, want alleen dan kunnen afweerstoffen van het moederdier worden opgenomen uit de biest, het gouden voedsel voor de eerste levensdag(en).
Ik wil het er bij ze in hameren om dat nooit meer te vergeten en het belang ervan in te zien. Vervolgens draait bijna alles in een dierenleven voor gezondheid, productie van melk, vlees en/of eieren om goede gebalanceerde voeding. Bij ons mensen ook trouwens : met Trump aan het roer krijgt fast-food, waarbij alles vooral draait om winst maken, nog meer de overhand, vrees ik.
Minder gezond, ach dat vul je aan met vitaminen en zo, en het lijkt goedkoop. Neeee zeg ik dan in Nepal : voer de dieren liever gevarieerd van eigen land: energie, eiwit en vitaminen zoals de mensen daar zelf ook eten.
Dat snappen ze wel! Veel rijst geeft energie zoals de aardappelen en brood, vroeger vooral, bij ons. Groenten en peulvruchten voor eiwit en vitaminen naast ei, vis of vlees. Zo krijgen de koeien en geiten dan mais en eiwitrijk gras en klavers en wat mineralen. Daarbij vooral wat minder rijstestro, waar ze zoveel van hebben en wat lekker makkelijk voor hen is. Maar er zit bijna geen voedingswaarde in. Als ze de vergelijkingen snappen gaat het snel beter en krijgen ze meer melk en vlees van hun dieren. Echter het verhaal moet erg sterk zijn want ze zijn het zooo gewend om slechts 2 keer per dag te voeren en veel rijstestro. Vastgeroeste ideeën ombuigen valt nooit mee.
Ik hoop dat ik weer wat kennis heb kunnen achterlaten en wat patronen heb kunnen doorbreken, waarmee die mensen daar hun voordeel kunnen doen. Komende week thuis in die jachtige Westerse wereld zal alles er weer anders uit zien.
