Terwijl ik onlangs een van mijn bewoonsters bij een sfeerviering eens vroeg wat we binnenkort met Pasen vieren, kreeg ik het wonderlijke antwoord: “Pasen, dat is het feest van de nieuwe kleren.”
Er werden nieuwe kleren voor Pasen gekocht: de winterkleren werden opgeruimd, want de lente was in aantocht en velen keken er naar uit! Over nieuwe kleren gesproken: voor vrouwen en jonge meisjes waren nieuwe kleren helemaal van groot belang. Terug uit de hoogmis op paaszondag vertelde menig dame altijd uitvoerig en soms met een tikje jaloezie over de nieuwe kleren van andere vrouwelijke kerkgangers
De voorbereidingstijd op Pasen was voor velen vroeger tevens de voorbereiding op het nieuwe voorjaar en de naderende lente: het hele huis en de tuin moesten worden schoongemaakt. Pasen, een feest van de natuur. De lente leeft het ons voor. Het is het feest van het nieuwe leven. Alles wat doods was of versleten komt tot bloei.
Met het ouder worden ben ik het paasfeest steeds meer gaan begrijpen en waarderen. Het is voor mij altijd een intenser gebeuren geweest dan Kerstmis. Een mens is voor ons dwars door alle ellende van lijden en dood gegaan om tot verlossing te komen. Verraden voor geld, in de steek gelaten door zogenaamde vrienden. Door het lijden heen. Van donker naar licht, van verdriet naar vreugde, een nieuw bestaan, nieuwe kansen. Kortom hoe herkenbaar wil je het hebben! Het spiegelt zo je eigen leven. Pasen is zo voor mij het feest van bemoediging, van hoop en vertrouwen in de toekomst. Het leert je anders te kijken naar je naaste.
Het gelaat van de ander is een vraag aan mij, zo peinsde de Joods Franse filosoof Emmanuel Levinas. Kort door de bocht vertaald, staat zijn filosofie voor de zingeving, dat het gezicht van mijn naaste mij verantwoordelijk maakt hoe hij of zij zich voelt, wat hem of haar beweegt, wat hem raakt invloed heeft op mij.
Het vertrekpunt is de ander niet je eigen ik.
Je hebt immers een medemens nodig, die met je meeloopt, die je gelaat schoonmaakt. Die je hart verblijdt met muziek, die naar je geduldig luistert, die zorgend is, die verliefd is op je of van je houdt. Kortom, die geduld heeft met jou en je mens laat voelen. Continue weer opnieuw. Dat is de kern van Pasen, het nieuwe leven. De liefde is sterker dan een dode steen, die het graf sluit. Ga voor die liefde…..
