Het is voor mij een dagelijkse oefening om te praten over wat wél kan, in plaats van over wat niet kan. Want wat niet (meer) kan of mag, dat hebben we de afgelopen 2 jaar inmiddels vaak genoeg gehoord en daar heb ik in elk geval meer dan genoeg van. Iemand die zegt dat iets niet kan, moet de persoon die aan het doen is, niet voor de voeten lopen. Als we deze regel in het werk of in relaties zouden toepassen, dan gaat samenwerken en samenleven weer over mogelijkheden en de kunst van het leven. Levenskunst is eigenlijk heel eenvoudig. We verheffen alles tot ‘hogere wiskunde’, terwijl het in ons dagelijks leven over de waarde van de kleine dingen zou moeten gaan. Die glimlach of hand die je wordt aangereikt. Ontvangen is ook een kunst, want voor de meeste van ons is geven gemakkelijker dan ontvangen. Zeg nou eens eerlijk, wat doe jij als jij van iemand een compliment krijgt over je mooie jurk of trui die je aanhebt? Ben je dan niet snel geneigd om meteen te roepen ‘ oooh, die is al heel oud!’.
Laatst werd ik door een filmpje geraakt waarin mensen op straat gewoon werden aangesproken over hun mooie jurk, of die leuke lach. Gewoon even heel kort en welgemeend (en zonder bij-bedoelingen!) in de ontmoeting zomaar een compliment krijgen, hoe leuk is dat? Het geven van een compliment is eigenlijk zo simpel en tegelijkertijd zoveel zeggend. Waarom doen we dit dan zo weinig? Is het leveren van kritiek gemakkelijker? Of hebben we niet vaak en snel een oordeel over iets of iemand?
Tijdens mijn wandelingen glimlach ik vaak naar iemand en meestal krijg ik dan ook een glimlach terug. Gewoon gratis en voor niets. Dus neem jezelf vandaag eens voor om in een ontmoeting waar dan ook, zomaar een keertje tegen iets aardigs te zeggen, zoals bijvoorbeeld: ‘hey hallo, wat heb je een mooie glimlach of wauw, wat een prachtige tekening of top, wat doe je dat goed of wat ben ik blij dat jij er bent of wat een mooie hoed heb je op’....verzin het maar. Sta dan eens even stil bij wat het geven van een compliment, ook met jou doet.
Iets aardigs zeggen is niet zo moeilijk en wat je ervoor terug krijgt is goud waard.
Door het uitdelen van deze kleine cadeautjes kunnen we op een eenvoudige manier elke dag een beetje mooier maken.
Je hart zal telkens een sprongetje maken en je krijgt zeker ook positieve energie van.
In plaats van steeds maar opnieuw gevoed worden met negatieve berichten of mensen die ‘er klaar mee zijn!’. Dus als je wil praten over wat niet (meer) kan, kies er op dat moment dan voor om je gedachten hierover om te draaien en jezelf te focussen op wat wél kan!
We hebben de laatste twee jaar zoveel negatieve verhalen gehoord en kennelijk zijn we hierin elkaars spiegel. Zou het niet super zijn als we met z’n allen het geven van een compliment als goed voornemen meenemen in 2022?
Soms heb ik behoefte om te schreeuwen - van blijdschap- en te dansen van geluk. Wat mij op dit moment blij zou maken is, als ik iemand in een spontane ontmoeting zomaar weer een stevig knuffel zou mogen geven! Het gemis aan een knuffel werd heel duidelijk in een filmpje waarin een oudere dame samen met een jongeman te zien zijn en waarin de dame in kwestie bijna smeekt om een knuffel! Misschien weet je zelfs over welk filmpje het gaat, want dit filmpje weerspiegeld onze eigen behoefte en daarom raakt het ons zo. De reactie is zowel hartverscheurend en tegelijkertijd hartverwarmend. Op het gezicht van deze dame was het verdriet en de eenzaamheid duidelijk te lezen en bij het ontvangen van de knuffel veranderde haar gezicht meteen in een grote glimlach! Ontroerd als ik was heb ik het filmpje op LinkedIn gedeeld. Ongelofelijk hoeveel reacties dit filmpje opriep. Beelden zeggen meer dan woorden en ik vraag me dan af hoever wij eigenlijk zijn weggeraakt van de menselijkheid, onze eigen nood en behoefte aan een knuffel ?
Een knuffel als klein (groot) cadeautje, waarbij geven tegelijkertijd ontvangen wordt. Hopelijk kan dit in de komende tijd weer WEL! MAKE SOMEONE’S DAY!
